تیمی متشکل از الکتروشیمیدانان، دانشمندان مواد، و مهندسان برق و نرمافزار در چند سال گذشته در تحقیقات IBM برای ایجاد زبان الکترونیکی به نام Hypertaste با هم کار کردهاند. در حال حاضر، سیستم های قابل حمل و یکبار مصرف مانند تستر pH وجود دارد. اما دانشمندان می خواستند یک سیستم نسبتا کوچک و مقرون به صرفه بسازند که بتواند ترکیب شیمیایی پیچیده مایعات را تشخیص دهد. محصول نهایی از آرایه ای از 16 حسگر پلیمری رسانا برای نمایش انواع داده های خاص تنها در یک دقیقه استفاده می کند.
طبق گفته ExtremeTech، اپراتور از یک آرایه در مایع برای استفاده از Hypertaste استفاده می کند. حسگرها با شروع یک سری سیگنال های ولتاژ به نام “اثر انگشت شیمیایی مایع” به مواد شیمیایی موجود در مایع پاسخ می دهند. این سیگنالها به دستگاههایی مانند تلفن هوشمند اپراتور منتقل میشوند، جایی که یک الگوریتم یادگیری ماشینی از قبل آموزشدیده سیگنالها را با پایگاه دادهای از ترکیبات شیمیایی مقایسه میکند. هنگامی که یک ترکیب منطبق شناسایی شد، اپراتور می تواند جزئیات سیال را مشاهده کند.
تیم تحقیقاتی IBM باید الگوریتم را خودشان آموزش میدادند. این شرکت در یک پست وبلاگ گفت:
آرایه حسگر Hypertaste باید برای شناسایی مایعات هدف قبل از آزمایش آموزش ببیند. به این ترتیب، داده های به دست آمده توسط سنسور از مایع به مدل یادگیری ماشینی داده می شود و ویژگی های خاص مربوط به هر مایع را استخراج می کند.
زبان الکترونیکی IBM اولین قسمت رباتیک بدن نیست که اطلاعات حسی را که معمولاً برای ما موجودات زنده ذخیره می شود، درک می کند. چند ماه پیش خبری در مورد نمونه اولیه سیستم تشخیص بو معروف به e-nose منتشر شد. سیستمی که توسط محققان دانشگاه فناوری سیدنی ساخته شده است. بینی الکترونیکی از حسگرهای گاز برای تشخیص مولکولهای بو استفاده میکند و الگوریتمی که میتواند ویژگیهای مایع را مرتب کند، آن را رمزگشایی میکند.
در واقع، Hypertaste و e-nose یک هدف مشترک دارند: شناسایی نسخه های تقلبی محصولات مایع ارزشمند مانند عطر. با این حال، موارد استفاده Hypertaste به همین جا ختم نمی شود. آیبیام قبلاً از زبان الکترونیکی برای جستجوی نشانههای اسیدی شدن اقیانوس در کشتی میفلاور، یک کشتی تحقیقاتی مستقل دریایی استفاده کرده است.
شاید بتوان از این سیستم برای اطمینان از کیفیت ثابت غذا و نوشیدنی و در عین حال ایجاد طعم های جدید استفاده کرد. طعم بیش از حد ممکن است حتی برای تخمین اثر انگشت متابولیک فرد مفید باشد. به عنوان مثال، طعم ادرار یک بیمار می تواند اطلاعاتی را در مورد سبک زندگی و رژیم غذایی آنها نشان دهد. بنابراین به صنعت پزشکی نیز کمک می کند.