محققان روز چهارشنبه (27 ژوئیه) گفتند که یک مرد 66 ساله ممکن است پنجمین فرد درمان شده از عفونت HIV (ویروسی که باعث ایدز می شود) پس از پیوند سلول های بنیادی باشد. بیمار که می‌خواهد نامش فاش نشود، مسن‌ترین فردی است که تا به حال تحت این روش قرار گرفته و به دوره بهبودی طولانی‌مدت از بیماری رسیده است.
بر اساس اطلاعیه مرکز درمانی امید شهر که در آنجا بیمار تحت درمان قرار گرفته است، این مرد که به “بیمار شهر امید” معروف است، در سال 1988 تشخیص داده شد که به HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) مبتلا شده است. مانند بسیاری از بیماران دیگر، فکر می‌کردم این حکم اعدام من است.»
فقط یک سال قبل از آن، در مارس 1987، سازمان غذا و داروی ایالات متحده اولین درمان ضد رتروویروسی یا داروی HIV را تایید کرد. این دارو زیدوودین (AZT) نام دارد. در اواسط دهه 1990، درمان های ترکیبی برای HIV استفاده شد. این درمان ها دو تا سه داروی HIV را ترکیب می کنند تا اثربخشی درمان را افزایش دهند و به بیماران کمک کنند از مقاومت دارویی جلوگیری کنند. چنین درمان های ترکیبی اکنون استاندارد مراقبت از HIV هستند.
بیمار شهر امید بیش از 31 سال برای کنترل اچ آی وی از داروهای ضد رتروویروسی استفاده می کرد. در برخی موارد، وضعیت بیمار به سمت ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) پیش رفت، به این معنی که تعداد گلبول‌های سفید خون او به سطوح بسیار پایینی رسید. قبل از روی آوردن به درمان ترکیبی ضدرتروویروسی بسیار مؤثر در دهه 1990، او AZT و برخی از داروهای اولیه HIV را مصرف می کرد که به طور جداگانه تجویز می شدند.
چند دهه بعد، در سال 2018، بیمار مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی (AML) شد. لوسمی میلوئید حاد نوعی سرطان خون و مغز استخوان است. پزشکان به عنوان درمانی برای سرطان و HIV، سلول های بنیادی خون را با سلول های اهدایی که حامل یک جهش ژنتیکی نادر است، پیوند می زنند. این جهش که CCR5∆32 هموزیگوت نامیده می شود، ناقل را در برابر HIV مقاوم می کند. جهش این کار را با تغییر مسیر ورودی که ویروس به طور معمول برای حمله به گلبول های سفید خون استفاده می کند، انجام می دهد.
پس از پیوند، سلول های جهش یافته مقاوم به HIV به تدریج بر سیستم ایمنی بیمار غلبه کردند. در مارس 2021، بیمار تحت نظارت دقیق تیم پزشکی، مصرف داروهای ضد رتروویروسی را قطع کرد و تا به امروز هیچ نشانه ای از تکثیر HIV در بدن وی مشاهده نشده است. تیم تحقیقاتی وضعیت بیمار را بهبودی طولانی مدت توصیف کرد، زیرا به مدت 17 ماه هیچ ویروس زنده ای در بدن وی مشاهده نشد. آنها به نظارت بر وضعیت بیمار ادامه می دهند و در صورت عدم تغییر وضعیت، رسماً اعلام می کنند که وی از عفونت HIV بهبود یافته است.
پرونده بيمار شهراميد شباهت زيادي به بيماري از برلين دارد كه براي اولين بار از ايدز درمان شد. بیمار برلینی که بعداً مشخص شد تیموتی ری براون است، همچنین مبتلا به AML بود و پیوند مغز استخوان (مغز استخوان حاوی سلول‌های بنیادی خون است) را از یک اهداکننده دریافت کرد که دارای جهش ژنتیکی برای مقاومت در برابر HIV بود.
به گزارش NBC نیوز، دو بیمار دیگر (بیمار دوسلدورف و بیمار لندنی) با همین روش درمان شدند و اخیراً یک زن پس از پیوند سلول های بنیادی با استفاده از سلول های خون بند ناف تحت درمان قرار گرفت. دیوید دی هویکی از محققان برجسته جهان در زمینه ایدز و مدیر مرکز تحقیقات ایدز در دانشگاه کلمبیا، آرون دایموند، به واشنگتن پست گفت: «مورد بیمار در شهر هوپ مورد دیگری است که شبیه تیموتی براون مربوط به سال‌ها پیش است. “
با این حال، به دلیل خطرات پیوند و نادر بودن جهش های مقاومت به HIV، چنین درمان هایی برای اکثر بیماران HIV در دسترس نیست. دکتر شارون لوینپیتر دوهرتی، متخصص بیماری‌های عفونی در مؤسسه عفونت و ایمنی، می‌گوید: «اگرچه پیوند گزینه مناسبی برای اکثر افراد مبتلا به HIV نیست، اما این موارد جالب هستند و می‌توانند الهام‌بخش جستجوی درمانی باشند.»
به گزارش واشنگتن پست، برخی از گروه های تحقیقاتی در حال توسعه تکنیک های ویرایش ژن هستند که می تواند جهش های مقاوم به HIV را به بیماران اضافه کند.